ၾကာသာပေတးေန႕၊ ဩဂုတ္လ ၂၊ ၂၀၁၂
ႏိုင္ေမာ္
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ လႊတ္ေတာ္သစ္ အစိုးရသစ္ျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို စတင္လိုက္ေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္တစ္ခုျဖင့္သည္။ ယခုကာလသည္ အာဏာရွင္စနစ္မွဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္ကို ကူးေျပာင္းရဆဲ အခ်ိန္ျဖစ္ရာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတြင္ ရွိသင့္ရွိအပ္ ေသာ ဒီမိုကေရဒီကို ရွင္သန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးမည့္ မ႑ိဳင္တို႔သည္ အားနည္းလ်က္ရွိသည္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရးဟူေသာ အဓိကမ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ေမာင္းႏွင္ၾကရသည္။ ထို ေမာင္းႏွင္ေနေသာ မ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ႏွင့္ ျပည္သူကို ၾကားမွပြင့္လင္းမႈ ရွိေအာင္ ဆက္သြယ္ေပးသည့္ ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူသားတို႔၏ အသိဥာဏ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတြင္ အေရးပါေသာ မ႑ိဳင္တစ္ရပ္ ရွိသည္။ အဆိုပါ မ႑ိဳင္ကား ႏိုင္ငံ၏ မီဒီယာဟူေသာ စတုတၳမ႑ိဳင္ပင္ ျဖစ္သည္။
မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိမႈ၊ မရွိမႈသည္ ထိုတိုင္းျပည္၏ ဒီမိုကေရစီေရခ်ိန္ကိုတိုင္းတာသည့္ ေပတံတစ္ခုဟုပင္ ဆိုႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဒီမို ကေရစီ၏ အေျခခံသေဘာတြင္ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားသည္။ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုရာတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေရြးေကာက္ပိုင္ခြင့္ စသည့္အခ်က္မ်ား ပါဝင္ေနသည္ျဖစ္ရာ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားပိုင္ခြင့္ မရွိေသးလွ်င္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီကို ခရီးေရာက္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။
ဤေဆာင္းပါးတြင္ အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဆက္လက္၍ တင္ျပသြားပါမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း မီဒီယာႏွင့္ပတ္သတ္၍ ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ မီဒီယာမ်ားသည္ ယခင္ႏွင့္စာလွ်င္ ပိုမိုေရးသားလာႏိုင္ၿပီဟု ဆိုရမည္။ ယခင္ ထက္ေတာ့ ပိုမိုေရးသားႏိုင္႐ံုျဖင့္ေတာ့ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရၿပီဟု ကမာၻ႔အလည္တြင္ အရွက္မရွိ ေအာ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မီဒီယာမ်ားတြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ဘာ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ထိုသို႔ေျပာသနည္း။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ စာေပစိစစ္ေရး ရွိေနေသးသည္။ (ထုတ္တင္ဟုေျပာေျပာ တင္ထုတ္ဟုေျပာေျပာ စာေပစိစစ္ေရး တင္ေနရတာေတာ့ ေသခ်ာသည္) အစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားကလည္း ေၾကာင္ကိုၾကြက္ဖမ္းသကဲ့သိ႔ု အျပစ္ကို ေခ်ာင္းေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရေနေသးသည္။ ေျပာရလွ်င္ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေငြထုပ္ကို ေဆာင္ထားရသည့္ သေဘာပင္။ အပိတ္ခံမည့္အေရး ေစာင့္ေနရသည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္ေန႔ တရား႐ံုး။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရလွ်င္ နယ္ပယ္ က႑အသီးသီးသည္ အေတြ႔အႀကံဳႏုနယ္ ေနေသးသည္။ ႏိုင္ငံရွိ အစိုးရအေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ေသာ္လည္းေကာင္း အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးသည္။ ထိုနည္းတူ စတုတၳမ႑ိဳင္ဟူေသာ မီဒီယာပင္လွ်င္ ႏုနယ္ေသးသည္။ ဂ်ာနယ္ေတြထြက္တာ ၾကာၿပီမွန္သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၁မတိုင္မီကာလမ်ားက ဂ်ာနယ္မ်ားသည္ အာဏာရွင္ေအာက္တြင္ သူတို႔အလိုက် ေရးရသည့္သေဘာ၊ မိမိတို႔ မေဖာ္ျပလိုသည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ားကို ေဖာ္ျပရသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္လွေသးသည္ျဖစ္ရာ အစိုးရအေနျဖင့္ မီဒီယာကိုရန္သူသေဘာမထားသင့္ပါ။ အဆိုပါ မီဒီယာက႑ တိုးတက္ေအာင္၊ ရွင္သန္ေအာင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ ေထာက္ပံ့ေပးသင့္ပါသည္။ ယခုကား ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ အကြက္ေထာင္ဖမ္းေနသည့္သေဘာ သက္ေရာက္ ေနသည္။ တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္ ျမန္မာဂ်ာနယ္ေလာကတြင္ ဂ်ာနယ္ႀကီး(၃)ခုသည္ အကန္႔အသတ္မရွိ အပိတ္ခံထားရသည္။ အဆိုပါဂ်ာနယ္ႀကီး သံုးခုကား လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္၊Envoy ဂ်ာနယ္ႏွင့္ The Voice ဂ်ာနယ္တို႔ပင္တည္း။
လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္သည္ ဇြန္လအတြင္းကျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးကိစၥတြင္ အစိုးရမီဒီယာ၏အမွားကို မည္သူတာဝန္ယူမလဲ ဟူေသာကိစၥျဖင့္ အပိတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါကိစၥကို ရႈျမင္ရလွ်င္ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာက မွာယြင္းမႈမ်ားကို ေထာက္ျပသည့္ သေဘာျဖင့္ ေရးသားမႈပင္ ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္။ အဆိုပါ ရခိုင္ျပည္နယ္က လူသတ္မႈတြင္ အစိုးရမီဒီယာမ်ားက ကုလားလူမ်ိဳး၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးဟူ၍ ခြဲျခားေဖာ္ျပခဲ့သည္။ အဆိုပါလုပ္ရပ္သည္ ႏိုင္ငံပိုင္မီဒီယာအေနျဖင့္ မလုပ္သင့္၍ သတင္းသမားတို႔၏ ႐ႈေထာင့္အရတင္ျပျခင္း ျဖစ္ရာထိုသို႔ ဂ်ာနယ္ကို ပိတ္ထားျခင္းသည္ မမွ်တေၾကာင္း ႐ႈျမင္မိသည္။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျမင့္ေဆြက ဇြန္လ ၁၀ရက္ေန႔က မီဒီယာမ်ားကို ရခိုင္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေခၚယူ သတိေပးသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္က အစိုးရအေနႏွင့္ ကိုယ္ရဲ႕မီဒီယာကိုလည္း ထိန္းသိမ္းဦးဟု သတိေပးလိုက္သည့္သေဘာ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္႐ႈျမင္မိသည္။မီဒီယာ၏ ထိုသို႔ေသာ ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္ ၾကပါက မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
The Voice ဂ်ာနယ္ကိစၥတြင္ အစိုးရဝန္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းသည့္ကိစၥကို မေသခ်ာဘဲထည့္မႈ၊ တားျမစ္ထားသည့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ကာတြန္းကို ေဖာ္ျပ မႈတို႔ ပါဝင္ေနသည္။ အစိုးရဝန္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းမည့္ကိစၥတြင္ မီဒီယာအေနျဖင့္ သတင္းရ၍သာ ထည့္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သည့္မီဒီယာကမွ် လိမ္လည္ေရးျခင္းမျဖစ္ႏိုင္။သို႔ေသာ္ သတင္းအရင္းအျမစ္ မခိုင္လံု၍ မွားေကာင္းမွားႏိုင္သည္။ မီဒီယာသမားဟူသည္ ရသမွ်သတင္းကိုျပည္သူသို႔ အသီးအဖ်ား အသိေပးလိုသည့္ ဆႏၵရွိသည္ ျဖစ္ရာမိမိရသမွ်ကို ဂ်ာနယ္မွတစ္ဆင့္ တင္ျပၾကေပသည္။ ထိုသို႔ေသာမီဒီယာ၏ သေဘာတရားကို ထည့္မစဥ္းစားသ၍ မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
ျပည္သူမ်ားသည္ မီဒီယာမွတစ္ဆင့္သာ အသိပညာရရေပသည္။ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳကာလက မီဒီယာ၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈသည္ တစ္ခန္းတစ္က႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္မႈ တားျမစ္ေရးကိစၥတြင္ ပညာရွင္မ်ား အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ျပည္သူသို႔ ေဆာ္ၾသေပးမႈပါသကဲ့သို႕ မီဒီယာ၏ေဆာ္ၾသေပးမႈလည္း ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ျပည္သူမ်ား၏အသံသည္ အရာထင္ခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္၏ ျဖစ္ေပၚ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို မီဒီယာရွိေန၍သာ ျပည္သူမ်ား အသိအျမင္ ပြင့္လင္းလာရသည္ ျဖစ္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ျပည္သူမ်ားကို အက်ိဳးရွိေစေသာ မီဒီယာကို မၾကာေသးမီက သတၳဳတြင္းဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ The Voice Weekly တို႔အမႈတြင္ တရားလိုျပ အစိုးရအရာရွိတစ္ဦးက ႐ံုးခ်ိန္းတြင္ ျပည္သူေတြ အက်ိဳးရွိေအာင္ ေရးတယ္ဆိုၿပီး ဘာမွလည္းအက်ိဳးမရွိဟု ဆင္ျခင္တံုတရာမရွိ အေျမာအျမင္ ကင္းမဲ့စြာ ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ မီဒီယာကို အဆိုးျမင္ေသာ မီဒီယာ၏အက်ိဳးမ်ားမႈကို နားမလည္ေသာ အမႈထမ္းမ်ားရွိေနသ၍ မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင္ ့ဟူသည္မွာ…။
သမၼတႀကီးက C.N.Aရုပ္သံလုိင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္စုၾကည္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာေရာ အစိုးရအဖြဲ႔မွာေရာ ေရွး႐ိုးစြဲအျမင္ ရွိသည္ဟု ေျဖထားသည္။ မွန္ပါသည္။ ေရွး႐ိုးစြဲအျမင္ရွိသူမ်ား ရွိေနေသာ ႏိုင္ငံတြင္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ဟူသည္မွာ..။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနမွာေရာ စာေပစိစစ္ေရးမွာပါထိုသို႔ေသာ အျမင္ေဟာင္း အယူအဆေဟာင္းမ်ား ရွိေနလွ်င္ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကပါ အေမရိကန္၏ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကို အၿပီးတိုင္ဖယ္ရွားလိုသည္။ အေမရိကန္မွ၏ “BURMESE FREEDOM AND DEMOCRACY ACT OF 2003” တြင္ ျမန္မာ ႏို္င္ငံကို လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်ိဳးေဖာက္မႈဟူေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားျဖင့္ ခ်မွတ္အေရးယူထားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မီဒီယာေလာကတြင္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ အေျခအေနအရ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္။ လြတ္လပ္ခြင့္ဟုေျပာလွ်င္ တြဲပါလာေသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မရွိလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ အေမရိကန္၏ အၿပီးတိုင္ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ ရွားေရးႀကိဳးပမ္းမႈသည္ မည္သို႔ျဖစ္မည္ကိုစဥ္းစားဖို႔လိုေပသည္။
ဂ်ာနယ္မ်ား တစ္တိုက္ၿပီးတစ္တိုက္ ပိတ္သိမ္းခံရျခင္းသည္ မီဒီယာမ႑ိဳင္ကို မပ်က္ပ်က္ေအာင္ အစီစဥ္တက် ႐ိုက္ခ်ိဳးေနသည့္ သေဘာပင္ ျဖစ္ေနသည္။ အထက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အတိုင္းမီဒီယာက႑သည္ အေတြ႔ အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးသျဖင့္ ဂ်ာနယ္မ်ားကို ခ်ဳပ္စည္းမႈ ျပဳထားလွ်င္ အစိုးရမွေျပာေနေသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကို မည္ကဲ့သို႔ နားလည္ရမည္နည္း။ဂ်ာနယ္တစ္ခုကို ပိတ္ရန္အမိန္႔ထုတ္ျခင္းသည္ ျပည္သူတို႔၏ နား မ်က္စိတို႔ကို ထိုးေဖာက္ပိတ္ဆို႔ လိုက္သည္ႏွင့္ တူေပလိမ့္မည္။ မီဒီယာတို႔သည္ လူသားအရင္းအႏွီး၊ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး၊ ဂုဏ္သိကၡာ အရင္းအႏွီးတို႔ျဖင့္ သူတို႔၏ ဂ်ာနယ္ကိုတည္ေဆာက္ကာ ျပည္သူမ်ားအား မ်က္စိပြင့္နားပြင့္ျဖစ္ေစရန္ ရသမွ်သတင္းကို ျပည္သူသို႔ တင္ျပၾက သည္ ျဖစ္ရာယခုကဲ့သို႔ေသာ ျပင္းထန္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားက မီဒီယာက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ျပည္သူတို႔အၾကား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အျမင္က်ယ္ေရးတို႔မွာ အဟန္႔အတားမ်ားစြာ ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ မီဒီယာက႑ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မပီျပင္ေသးဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။
အခ်ိဳ႕က၂၀၁၂ဇူလိုင္လတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း မီဒီယာတြင္ ေရးၾကေျပာၾကႏိုင္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေရးႏိုင္႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိၿပီဟု ဆိုႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ ခ်က္မ်ား ေဖာ္ျပခြင့္ရ႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိၿပီဟု ဆိုႏိုင္မည္ေလာ။ ႏိုင္ငံေရးရာအိုင္ဒီေရာ္ေလာ္ဂ်ီမ်ားတင္ျပခြင့္ျပဳ႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဟု ဆိုႏိုင္မည္ေလာ။
ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရေျပာရလွ်င္ မီဒီယာမ်ားအေနျဖင့္ ဘက္လိုက္မႈမပါဘဲ မိမိတို႔ရရွိလာသမွ် သတင္းမ်ား၊ ျပည္သူပရိတ္သတ္တို႔ သိသင့္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားစေသာ သတင္းထြက္ကုန္မ်ားကို တင္ျပႏိုင္္မွသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ကလည္း ႏုနယ္ သည္၊ စတုတၳမ႑ိဳင္လည္း ႏုနယ္သည္၊ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကံဳလည္း ႏုနယ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနျဖင့္ မီဒီယက႑ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုင္ တြယ္ရာတြင္ တနည္းအားျဖင့္ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း တာဝန္ရွိသူမ်ားအား သိေစ ရန္ တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ………………………………………………….။
Yangonchronicle
ႏိုင္ေမာ္
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေရြးေကာက္ပြဲသစ္ လႊတ္ေတာ္သစ္ အစိုးရသစ္ျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို စတင္လိုက္ေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္တစ္ခုျဖင့္သည္။ ယခုကာလသည္ အာဏာရွင္စနစ္မွဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္ကို ကူးေျပာင္းရဆဲ အခ်ိန္ျဖစ္ရာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတြင္ ရွိသင့္ရွိအပ္ ေသာ ဒီမိုကေရဒီကို ရွင္သန္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ေထာက္ပံ့ေပးမည့္ မ႑ိဳင္တို႔သည္ အားနည္းလ်က္ရွိသည္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရးဟူေသာ အဓိကမ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ေမာင္းႏွင္ၾကရသည္။ ထို ေမာင္းႏွင္ေနေသာ မ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္ႏွင့္ ျပည္သူကို ၾကားမွပြင့္လင္းမႈ ရွိေအာင္ ဆက္သြယ္ေပးသည့္ ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူသားတို႔၏ အသိဥာဏ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတြင္ အေရးပါေသာ မ႑ိဳင္တစ္ရပ္ ရွိသည္။ အဆိုပါ မ႑ိဳင္ကား ႏိုင္ငံ၏ မီဒီယာဟူေသာ စတုတၳမ႑ိဳင္ပင္ ျဖစ္သည္။
မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိမႈ၊ မရွိမႈသည္ ထိုတိုင္းျပည္၏ ဒီမိုကေရစီေရခ်ိန္ကိုတိုင္းတာသည့္ ေပတံတစ္ခုဟုပင္ ဆိုႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဒီမို ကေရစီ၏ အေျခခံသေဘာတြင္ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားသည္။ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုရာတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေရြးေကာက္ပိုင္ခြင့္ စသည့္အခ်က္မ်ား ပါဝင္ေနသည္ျဖစ္ရာ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားပိုင္ခြင့္ မရွိေသးလွ်င္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီကို ခရီးေရာက္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။
ဤေဆာင္းပါးတြင္ အဆိုပါ ကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဆက္လက္၍ တင္ျပသြားပါမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း မီဒီယာႏွင့္ပတ္သတ္၍ ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ မီဒီယာမ်ားသည္ ယခင္ႏွင့္စာလွ်င္ ပိုမိုေရးသားလာႏိုင္ၿပီဟု ဆိုရမည္။ ယခင္ ထက္ေတာ့ ပိုမိုေရးသားႏိုင္႐ံုျဖင့္ေတာ့ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရၿပီဟု ကမာၻ႔အလည္တြင္ အရွက္မရွိ ေအာ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ေသးပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မီဒီယာမ်ားတြင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ဘာ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ထိုသို႔ေျပာသနည္း။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ စာေပစိစစ္ေရး ရွိေနေသးသည္။ (ထုတ္တင္ဟုေျပာေျပာ တင္ထုတ္ဟုေျပာေျပာ စာေပစိစစ္ေရး တင္ေနရတာေတာ့ ေသခ်ာသည္) အစိုးရ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားကလည္း ေၾကာင္ကိုၾကြက္ဖမ္းသကဲ့သိ႔ု အျပစ္ကို ေခ်ာင္းေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရေနေသးသည္။ ေျပာရလွ်င္ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေငြထုပ္ကို ေဆာင္ထားရသည့္ သေဘာပင္။ အပိတ္ခံမည့္အေရး ေစာင့္ေနရသည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္ေန႔ တရား႐ံုး။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရလွ်င္ နယ္ပယ္ က႑အသီးသီးသည္ အေတြ႔အႀကံဳႏုနယ္ ေနေသးသည္။ ႏိုင္ငံရွိ အစိုးရအေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္သည္ေသာ္လည္းေကာင္း အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးသည္။ ထိုနည္းတူ စတုတၳမ႑ိဳင္ဟူေသာ မီဒီယာပင္လွ်င္ ႏုနယ္ေသးသည္။ ဂ်ာနယ္ေတြထြက္တာ ၾကာၿပီမွန္သည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၁မတိုင္မီကာလမ်ားက ဂ်ာနယ္မ်ားသည္ အာဏာရွင္ေအာက္တြင္ သူတို႔အလိုက် ေရးရသည့္သေဘာ၊ မိမိတို႔ မေဖာ္ျပလိုသည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ားကို ေဖာ္ျပရသည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္လွေသးသည္ျဖစ္ရာ အစိုးရအေနျဖင့္ မီဒီယာကိုရန္သူသေဘာမထားသင့္ပါ။ အဆိုပါ မီဒီယာက႑ တိုးတက္ေအာင္၊ ရွင္သန္ေအာင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ ေထာက္ပံ့ေပးသင့္ပါသည္။ ယခုကား ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ အကြက္ေထာင္ဖမ္းေနသည့္သေဘာ သက္ေရာက္ ေနသည္။ တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္ ျမန္မာဂ်ာနယ္ေလာကတြင္ ဂ်ာနယ္ႀကီး(၃)ခုသည္ အကန္႔အသတ္မရွိ အပိတ္ခံထားရသည္။ အဆိုပါဂ်ာနယ္ႀကီး သံုးခုကား လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္၊Envoy ဂ်ာနယ္ႏွင့္ The Voice ဂ်ာနယ္တို႔ပင္တည္း။
လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္သည္ ဇြန္လအတြင္းကျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရးကိစၥတြင္ အစိုးရမီဒီယာ၏အမွားကို မည္သူတာဝန္ယူမလဲ ဟူေသာကိစၥျဖင့္ အပိတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါကိစၥကို ရႈျမင္ရလွ်င္ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာက မွာယြင္းမႈမ်ားကို ေထာက္ျပသည့္ သေဘာျဖင့္ ေရးသားမႈပင္ ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္။ အဆိုပါ ရခိုင္ျပည္နယ္က လူသတ္မႈတြင္ အစိုးရမီဒီယာမ်ားက ကုလားလူမ်ိဳး၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးဟူ၍ ခြဲျခားေဖာ္ျပခဲ့သည္။ အဆိုပါလုပ္ရပ္သည္ ႏိုင္ငံပိုင္မီဒီယာအေနျဖင့္ မလုပ္သင့္၍ သတင္းသမားတို႔၏ ႐ႈေထာင့္အရတင္ျပျခင္း ျဖစ္ရာထိုသို႔ ဂ်ာနယ္ကို ပိတ္ထားျခင္းသည္ မမွ်တေၾကာင္း ႐ႈျမင္မိသည္။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျမင့္ေဆြက ဇြန္လ ၁၀ရက္ေန႔က မီဒီယာမ်ားကို ရခိုင္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေခၚယူ သတိေပးသည္။ သို႔ေသာ္ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္က အစိုးရအေနႏွင့္ ကိုယ္ရဲ႕မီဒီယာကိုလည္း ထိန္းသိမ္းဦးဟု သတိေပးလိုက္သည့္သေဘာ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္႐ႈျမင္မိသည္။မီဒီယာ၏ ထိုသို႔ေသာ ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္ ၾကပါက မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
The Voice ဂ်ာနယ္ကိစၥတြင္ အစိုးရဝန္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းသည့္ကိစၥကို မေသခ်ာဘဲထည့္မႈ၊ တားျမစ္ထားသည့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ကာတြန္းကို ေဖာ္ျပ မႈတို႔ ပါဝင္ေနသည္။ အစိုးရဝန္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းမည့္ကိစၥတြင္ မီဒီယာအေနျဖင့္ သတင္းရ၍သာ ထည့္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မည္သည့္မီဒီယာကမွ် လိမ္လည္ေရးျခင္းမျဖစ္ႏိုင္။သို႔ေသာ္ သတင္းအရင္းအျမစ္ မခိုင္လံု၍ မွားေကာင္းမွားႏိုင္သည္။ မီဒီယာသမားဟူသည္ ရသမွ်သတင္းကိုျပည္သူသို႔ အသီးအဖ်ား အသိေပးလိုသည့္ ဆႏၵရွိသည္ ျဖစ္ရာမိမိရသမွ်ကို ဂ်ာနယ္မွတစ္ဆင့္ တင္ျပၾကေပသည္။ ထိုသို႔ေသာမီဒီယာ၏ သေဘာတရားကို ထည့္မစဥ္းစားသ၍ မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
ျပည္သူမ်ားသည္ မီဒီယာမွတစ္ဆင့္သာ အသိပညာရရေပသည္။ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳကာလက မီဒီယာ၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈသည္ တစ္ခန္းတစ္က႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ျမစ္ဆံုဆည္တည္ေဆာက္မႈ တားျမစ္ေရးကိစၥတြင္ ပညာရွင္မ်ား အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ျပည္သူသို႔ ေဆာ္ၾသေပးမႈပါသကဲ့သို႕ မီဒီယာ၏ေဆာ္ၾသေပးမႈလည္း ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ျပည္သူမ်ား၏အသံသည္ အရာထင္ခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္၏ ျဖစ္ေပၚ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို မီဒီယာရွိေန၍သာ ျပည္သူမ်ား အသိအျမင္ ပြင့္လင္းလာရသည္ ျဖစ္သည္။
ထိုကဲ့သို႔ျပည္သူမ်ားကို အက်ိဳးရွိေစေသာ မီဒီယာကို မၾကာေသးမီက သတၳဳတြင္းဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ The Voice Weekly တို႔အမႈတြင္ တရားလိုျပ အစိုးရအရာရွိတစ္ဦးက ႐ံုးခ်ိန္းတြင္ ျပည္သူေတြ အက်ိဳးရွိေအာင္ ေရးတယ္ဆိုၿပီး ဘာမွလည္းအက်ိဳးမရွိဟု ဆင္ျခင္တံုတရာမရွိ အေျမာအျမင္ ကင္းမဲ့စြာ ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ မီဒီယာကို အဆိုးျမင္ေသာ မီဒီယာ၏အက်ိဳးမ်ားမႈကို နားမလည္ေသာ အမႈထမ္းမ်ားရွိေနသ၍ မီဒီယာ၏ လြတ္လပ္ခြင္ ့ဟူသည္မွာ…။
သမၼတႀကီးက C.N.Aရုပ္သံလုိင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္စုၾကည္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာေရာ အစိုးရအဖြဲ႔မွာေရာ ေရွး႐ိုးစြဲအျမင္ ရွိသည္ဟု ေျဖထားသည္။ မွန္ပါသည္။ ေရွး႐ိုးစြဲအျမင္ရွိသူမ်ား ရွိေနေသာ ႏိုင္ငံတြင္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ဟူသည္မွာ..။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနမွာေရာ စာေပစိစစ္ေရးမွာပါထိုသို႔ေသာ အျမင္ေဟာင္း အယူအဆေဟာင္းမ်ား ရွိေနလွ်င္ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ..။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကပါ အေမရိကန္၏ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကို အၿပီးတိုင္ဖယ္ရွားလိုသည္။ အေမရိကန္မွ၏ “BURMESE FREEDOM AND DEMOCRACY ACT OF 2003” တြင္ ျမန္မာ ႏို္င္ငံကို လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်ိဳးေဖာက္မႈဟူေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားျဖင့္ ခ်မွတ္အေရးယူထားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မီဒီယာေလာကတြင္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ အေျခအေနအရ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္။ လြတ္လပ္ခြင့္ဟုေျပာလွ်င္ တြဲပါလာေသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မရွိလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ အေမရိကန္၏ အၿပီးတိုင္ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ဖယ္ ရွားေရးႀကိဳးပမ္းမႈသည္ မည္သို႔ျဖစ္မည္ကိုစဥ္းစားဖို႔လိုေပသည္။
ဂ်ာနယ္မ်ား တစ္တိုက္ၿပီးတစ္တိုက္ ပိတ္သိမ္းခံရျခင္းသည္ မီဒီယာမ႑ိဳင္ကို မပ်က္ပ်က္ေအာင္ အစီစဥ္တက် ႐ိုက္ခ်ိဳးေနသည့္ သေဘာပင္ ျဖစ္ေနသည္။ အထက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အတိုင္းမီဒီယာက႑သည္ အေတြ႔ အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးသျဖင့္ ဂ်ာနယ္မ်ားကို ခ်ဳပ္စည္းမႈ ျပဳထားလွ်င္ အစိုးရမွေျပာေနေသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကို မည္ကဲ့သို႔ နားလည္ရမည္နည္း။ဂ်ာနယ္တစ္ခုကို ပိတ္ရန္အမိန္႔ထုတ္ျခင္းသည္ ျပည္သူတို႔၏ နား မ်က္စိတို႔ကို ထိုးေဖာက္ပိတ္ဆို႔ လိုက္သည္ႏွင့္ တူေပလိမ့္မည္။ မီဒီယာတို႔သည္ လူသားအရင္းအႏွီး၊ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး၊ ဂုဏ္သိကၡာ အရင္းအႏွီးတို႔ျဖင့္ သူတို႔၏ ဂ်ာနယ္ကိုတည္ေဆာက္ကာ ျပည္သူမ်ားအား မ်က္စိပြင့္နားပြင့္ျဖစ္ေစရန္ ရသမွ်သတင္းကို ျပည္သူသို႔ တင္ျပၾက သည္ ျဖစ္ရာယခုကဲ့သို႔ေသာ ျပင္းထန္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားက မီဒီယာက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ျပည္သူတို႔အၾကား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အျမင္က်ယ္ေရးတို႔မွာ အဟန္႔အတားမ်ားစြာ ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ မီဒီယာက႑ လြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မပီျပင္ေသးဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။
အခ်ိဳ႕က၂၀၁၂ဇူလိုင္လတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း မီဒီယာတြင္ ေရးၾကေျပာၾကႏိုင္လာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေရးႏိုင္႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိၿပီဟု ဆိုႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ ခ်က္မ်ား ေဖာ္ျပခြင့္ရ႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရွိၿပီဟု ဆိုႏိုင္မည္ေလာ။ ႏိုင္ငံေရးရာအိုင္ဒီေရာ္ေလာ္ဂ်ီမ်ားတင္ျပခြင့္ျပဳ႐ံုျဖင့္ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဟု ဆိုႏိုင္မည္ေလာ။
ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရေျပာရလွ်င္ မီဒီယာမ်ားအေနျဖင့္ ဘက္လိုက္မႈမပါဘဲ မိမိတို႔ရရွိလာသမွ် သတင္းမ်ား၊ ျပည္သူပရိတ္သတ္တို႔ သိသင့္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားစေသာ သတင္းထြက္ကုန္မ်ားကို တင္ျပႏိုင္္မွသာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ကလည္း ႏုနယ္ သည္၊ စတုတၳမ႑ိဳင္လည္း ႏုနယ္သည္၊ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကံဳလည္း ႏုနယ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနျဖင့္ မီဒီယက႑ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုင္ တြယ္ရာတြင္ တနည္းအားျဖင့္ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း တာဝန္ရွိသူမ်ားအား သိေစ ရန္ တင္ျပလိုက္ရေပသည္။
မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဟူသည္မွာ………………………………………………….။
Yangonchronicle
No comments:
Post a Comment